Instytut Świecki Misjonarki Miłości Nieskończonej

Hasło: DEUS CARITAS EST- BÓG JEST MIŁOŚCIĄ!
 (1 J 4,8).              

 Myśmy poznali i uwierzyli miłości jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu a Bóg trwa w nim.
(1 J 4,16)
 "Miłość! Oto słowo, które ma być przekazywane duszom. Jest bowiem potężnym lekarstwem na zło, które niszczy, jest ogniem gorejącym, które rozpali ten zimny, egoistyczny świat. Miłość  jest twoją nadzieją..."!
(Matka Ludwika Małgorzata Claret de la Touche)

 


"Wy jesteście solą dla ziemi...
Wy jesteście światłem świata".
(Mt 5,13-14)  

Kim jesteśmy


Jesteśmy świeckimi konsekrowanymi w Instytucie Świeckim:

  • które pragną żyć swoją konsekracją chrzcielną pozostając zanurzone w każdej rzeczywistości, w której człowiek żyje i pracuje, raduje się i cierpi, walczy i ma nadzieję;
  • które chcą naśladować Jezusa składając śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa;
  • które uobecniają misję Kościoła w świecie, nie nosząc żadnych znaków wyróżniających je wśród innych, jako zaczyn, sól i światło;
  • które codziennie poszukują syntezy między wiarą a życiem, działaniem a kontemplacją, miłością do Boga i miłością do świata;
  • które przeżywają prawdziwy wymiar wspólnotowy pomimo geograficznego oddalenia, ceniąc i przyjmując różnice w wieku, pochodzeniu, kulturze czy zawodzie;
  • które służą kapłaństwu i Kościołowi poprzez modlitwę i ofiarę, współpracując w ich misji w świecie.

Jesteśmy świeckimi konsekrowanymi, które dążą do uświęcenia - nie pomimo zaangażowania w sprawy tego świata - ale właśnie poprzez nie.

 


"Bóg jest miłością" (1 J 4,8)
"Umiłowani,, jeśli Bóg tak nas umiłował,
 to i my winniśmy się wzajemnie miłować"(1 J 4,11)

Charyzmat

Charyzmat, którym pragniemy się kierować wywodzi się ze słów św. Jana: Bóg jest miłością (1J 4,8).  Tę prawdę głęboko odczuwała i żyła nią Sługa Boża Matka Ludwika Małgorzata Claret de la Touche (1868-1915), inspiratorka ruchu duchowego pod nazwą "Dzieło Miłości Nieskończonej" (Opera dell'Amore Infinito), do którego należy nasz Instytut.
 Możemy ją również syntetycznie określić słowami Jezusa do Matki Ludwiki Małgorzaty: "odnowić świat przez MIŁOŚĆ" i pomagać kapłanom być "siewcami miłości".

  • Najpierw wiara w to, że Bóg jest MIŁOŚCIĄ, że każdego stworzył z miłości i do miłości, że ja także jestem kochana Miłością Nieskończoną;
    Świadomość, że jesteśmy kochane przez Boga od zawsze, za darmo, takie, jakie jesteśmy, bez żadnej własnej zasługi, naznacza i głęboko przemienia nasze życie.
  • "Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w niego wierzy, nie  zginął, ale miał życie wieczne"(J 3,16).
  • Odkrycie tej Miłości budzić będzie w nas, misjonarkach, coraz głębszą wiarę i pewność, że Bóg pierwszy nas umiłował (1J 4,19) i "że z tej miłości płynie wszelka łaska i miłość" (MLM- Pisma Matki Luizy Małgorzaty Claret de la Touche).
  • "Wiara, że Bóg istnieje jest wielką pewnością, ale wierzyć, że Bóg kocha nas osobiście - jest nieskończoną słodyczą. Każda z nas chciałaby móc powtórzyć:
    "Uwierzyłam w Miłość, która pociesza, wspiera; uwierzyłam w Miłość, która kruszy, miażdży, ogałaca? Mój Boże, wierzę w Twoją Miłość i pragnę zawsze wierzyć w nią; w każdym cierpieniu, które ześlesz na mnie, w każdym krzyżu jaki nałożysz na moje ramiona, w odmówieniu mi pomocy, pomimo zabranego dobra; wierzyć będę w Twoją Miłość" (MLM; Konstytucje § 6).
  • Wierzyć - to zdać się na tę Miłość "Czy można bowiem obawiać się Tego, kogo się kocha?
    Wobec  Miłości nie popada się w lęk, lecz się ufa" (Diario intimo MLM).
  • Wierzyć w miłość - to każdego dnia uczyć się w szkole Maryi tej   trudnej sztuki.
    Dlatego w naszej codziennej modlitwie do Matki Bożej  wołamy:
         O Maryjo, nasza Matko i Królowo, Tobie powierzamy nasze  powołanie.
         Spraw, aby każda z nas, tak jak Ty, mogła uwierzyć Miłości,
      odpowiedzieć na Miłość, być jej świadkiem i przepowiadać ją braciom.

    Świadomość, że jesteśmy kochane przez Boga ... głęboko przemienia nasze życie.
  • Pomagać kapłanom. To druga cecha charakterystyczna naszego świadectwa. Dlaczego?
  • Ponieważ kapłan jest głównym i najbardziej kompetentnym "siewcą miłości", posłanym, aby przywracać wzrok miłości i miłosierdzia, które Bóg ma dla całego świata.
  • Gdyż jest to charyzmat, który przekazała nam Matka Ludwika...
    "Kapłan jest drugim moim Ja. Kocham go, ale potrzeba jest, aby był święty (...) Serce mojego kapłana ma być płonącym płomieniem, który zapala i oczyszcza. Jeśli Mój kapłan pragnie poznać bogactwa miłości, które moje Serce zawiera dla niego, niech przychodzi do Mnie, niech czerpie z mojego Serca i niech się napełnia miłością aż do przelewania się  i do wylania jej na świat!"...
  • Chcę, aby moi kapłani byli SIEWCAMI MIŁOŚCI. (6 -25 czerwca 1902  MLM).


  Obraz namalowany przez sługę Bożą Matkę Ludwikę Małgorzatę Claret de la Touche czczony w kaplicy Sióstr Betanii Najświętszego Serca w Vische Canavese. Napis w koronie - MISERICORDIAM VOLO - MIŁOSIERDZIA PRAGNĘ.

 



            Spojrzenie w przeszłość z wdzięcznością.  Każdy instytut jest owocem bogatej historii charyzmatycznej.
      U jego początków obecne jest działanie Boga... Niezbędne jest
          opowiedzenie swojej historii, aby zachować żywą tożsamość,
               jak również umocnić jedność...
/papież Franciszek List apostolski z okazji Roku Życia Konsekrowanego/



Historia

Instytut Świecki Misjonarek Miłości Nieskończonej (Istituto Secolare Missionarie dell` Amore Infinito) powstał we Włoszech w diecezji Ivrea
 8 grudnia 1948 roku. Jest włączony do Dzieła Miłości Nieskończonej i do jego duchowości. Założony został przez Michelinę Giachino, która w latach 30-stych, jako młoda nauczycielka i przewodnicząca diecezjalnego Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej uczestniczy w dniach skupienia prowadzonych u sióstr Betanii Najświętszego Serca w Vische. Tam poznaje Pisma Matki Ludwiki Małgorzaty Claret de la Touche i składa Akt poświęcenia się Miłości Nieskończonej. Po uzyskaniu pełnej autonomii, rodząca się wspólnota została erygowana przez biskupa Luigi Bettazzi 8 września 1972 roku jako Instytut Świecki na prawie diecezjalnym, zaś 22 lutego 1994 roku Instytut MMN został zaliczony do grupy Instytutów Świeckich na prawie papieskim.
Jesteśmy obecne w krajach: Włochy, Szwajcaria, Polska, Argentyna, Kolumbia, Madagaskar, Benin, Kuba.
Patronką naszego Instytutu jest Najświętsza Dziewica Maryja, czczona przede wszystkim w tajemnicy Nawiedzenia (31 maja).
Naszymi patronami są także: św. Józef, św. Piotr, św. Paweł i św. Jan -Apostoł miłości.
Z okazji 50- lecia Instytutu odbyło się spotkanie z Ojcem Świętym Janem Pawłem II w Castel Gandolfo ? 4 września 1998 roku.
Obyły się trzy Międzynarodowe Kursy Formacyjne /Rzym, Vische/.
 

 


Nasza prehistoria


Matka Ludwika Małgorzata Claret de la Touche (1868-1915)
i Dzieło Miłości Nieskończonej


 Urodziła się 15 marca 1868 r. w miejscowości Saint-Germain-en Laye w okolicy Paryża. Po błyskotliwej młodości odpowiedziała na głos Boży i mając 22 lata wstąpiła do SS. Wizytek w Romans we Francji. Jako siostra Ludwika Małgorzata wnet zaczęła doznawać nadprzyrodzonych objawień, które począwszy od 1902 r. poczęły krystalizować się w dwóch kierunkach:
a)     oddanie się Bogu poznanemu i wielbionemu jako Miłość Nieskończona.
b)    posłannictwo kapłanów powołanych przez Chrystusa do propagowania w świecie miłości Boga.
W 1906 r. Wspólnota w Romans uległa kasacji i musiała opuścić Francję. Znalazła schronienie we Włoszech w Parella. Siostra Ludwika Małgorzata została wybrana przełożoną Wspólnoty i była nią od 1907 do 1913 roku. Po wielu trudnościach, za radą biskupa Mateo Filipello i Stolicy Apostolskiej (gdzie zapoznano się z jej pismami) zakłada nowy Dom zakonny.
W 1910 roku ukazuje się drukiem jej książka zatytułowana Najświętsze Serce Jezusa a Kapłaństwo.
Dekretem z dnia 19 marca 1914 r. zgromadzenie to zostało zatwierdzone pod nazwą Nawiedzenie Najświętszej Maryi w Vische koło Turynu. W następnym roku 14 maja 1915 roku o godz. 15.00 Matka Ludwika /mając 47 lat/ odchodzi z tego świata by spotkać swego Oblubieńca.
Ta mała Wspólnota pozbawiona swojej Matki i Założycielki, przetrwała trudności, nieporozumienie i niepewność dzięki pomocy biskupa diecezji Ivrei  M. Filipello. Benedykt XV zaproponował osobiście zmianę nazwy Zgromadzenia. Ostatecznie nowe kontemplacyjne zgromadzenie zakonne przyjmuje dekretem z 24 kwietnia 1918 r. nazwę "Betania Najświętszego Serca".
W 1933 r. r. rozpoczął się proces beatyfikacyjny Matki Ludwiki Małgorzaty. Kongregacja do Spraw Kanonizacyjnych zatwierdza 1 grudnia1973  wszystkie pisma Sługi Bożej Matki Małgorzaty. 26 czerwca 2006 r. Ojciec Święty Benedykt XVI promulgował Dekret o heroiczności cnót Sługi Bożej Matki Ludwiki Małgorzaty Claret de la Touche.
Propagowanie Miłości, modlitwa za kapłanów: to właśnie było myślą Matki Ludwiki Małgorzaty i przybrało miano- Dzieło Miłości Nieskończonej /Opera dell?Amore Infinito/. Obejmuje ono cztery różne gałęzie powstałe w różnych okolicznościach, celem umożliwienia każdej osobie aktywnego uczestnictwa w tym ruchu i kierowanie się jego duchem. Oto jego gałęzie:

  1. Betania Najświętszego Serca - zgromadzenie sióstr życia kontemplacyjnego /24 kwietnia 1918/. Dom w Vische stał się domem generalnym.
  2. Przymierze Kapłańskie /7 czerwca 1918 r. bp Filipello eryguje Przymierze Kapłańskie, które jest grupą kapłanów, którzy swoją posługę pastoralną inspirują duchowością Najświętszego Serca Pana Jezusa w taki sposób, w jaki opisała je w swoich pismach matka Luiza Małgorzata. Zaś 1 października 1920 r. pierwsza grupa kapłanów(dziewięciu)-wraz z biskupem  składa Akt poświęcenia i oddania się Miłości Nieskończonej/
  3. Przyjaciele i Przyjaciółki Betanii /26 lutego 1918/-świeccy. Także oni będą realizowali w swoim życiu nauczanie Matki.
  4. Instytut Świecki Misjonarek Miłości Nieskończonej /8 grudnia 1948  grupa siedmiu Wiernych Przyjaciółek Betanii na czele z Micheliną Giachino tworzy zalążek Misjonarek/.

 

 

Założycielka
Michelina Giachino (1908 - 1995)



"Czego szukacie? Oni odpowiedzieli
- Rabbi, gdzie mieszkasz. Odpowiedział im:
 "Chodźcie, a zobaczycie". Poszli więc i zobaczyli ,
 gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego"(J 1,38-39)


 Michelina Giachino urodziła się 11 lipca 1908 roku. Pod koniec lat trzydziestych jest młodą nauczycielką w szkole podstawowej i Diecezjalną Przewodniczącą Żeńskiej Młodzieży Akcji Katolickiej w Ivrei.
Podczas swoich częstych wizyt w grupach parafialnych dowiaduje się o istnieniu małego  klasztoru Betanii Najświętszego Serca w Vische i udaje się tam, by prosić siostry o podjęcie modlitwy w intencji swoich dziewcząt?
W ten sposób sama opowiada o tym spotkaniu, które miało naznaczyć jej życie i skierować je na nowe drog...


"W tym właśnie momencie otrzymałam ogromny dar od Pana: odkrycie Dzieła Miłości Nieskończonej. Był to luty 1930 roku. Pewnej niedzieli udałam się z wizytą do Stowarzyszenia Młodzieży Żeńskiej działającej w ramach Akcji Katolickiej w Vische Canavese, w mieście gdzie znajdowała się Betania Najświętszego Serca, zgromadzenie życia kontemplacyjnego, żyjącego charyzmatem matki Luizy Małgorzaty Claret de la Tauche i będącego źródłem Dzieła Miłości Nieskończonej. Słysząc wcześniej o życiu tej wspólnoty, poprosiłam dziewczyny by towarzyszyły mi w drodze do monasteru, abyśmy lepiej poznały przełożoną, którą chciałam prosić o modlitwę za nasze stowarzyszenie.
Wtedy doszło do wydarzenia nieprzewidzianego: doświadczyłam silnego i dziwnego wezwania, przede wszystkim do tego, by w pierwszym rzędzie przeczytać pisma matki Luizy Małgorzaty, następnie by zorganizować dzień skupienia dla przewodniczących Akcji Katolickiej w Betanii i wreszcie, w sierpniu tego samego roku odczułam wezwanie do aktu konsekracji i ofiarowania się dziełu Miłości Nieskończonej.
Naprawdę doświadczyłam miłości, autentycznego zakochania. Pytałam siebie samą czy chodzi o powołanie do życia zakonnego, ale w rzeczywistości nie dostrzegałam w sobie takiego powołania; czułam się jednak wezwana do apostolatu aktywnego..."
Michelina coraz częściej odwiedza Betanię.


Czego Pan od niej oczekuje?
W modlitwie stara się poznać plan Boży. Odczuwa, że Pan chce ją do siebie przyciągnąć paktem miłości wyłącznej, że ją wzywa, by była tylko Jego; jednocześnie spostrzega jednak, że nie jest powołana, by żyć w zakonie.
Postrzega bardzo wyraźnie, że świat potrzebuje poznania Miłości Bożej; młodzi, rodziny, robotnicy, całe środowiska społeczne muszą być przyprowadzone do Chrystusa.
Czuje, że polem jej pracy apostolskiej jest świat; że miejscem uświęcenia jest świat, że rzeczywistością, w którą ma się zaangażować jest świat.
Michalina opowiada:

Mój związek z Betanią stawał się coraz ściślejszy. Odczuwając coraz większą fascynację, odnajdując się w pełni w tej duchowości, powiedziałam o tym przyciąganiu matce Małgorzacie od Najświętszego Serca i zapytałam, czy pozostając w świecie i w aktywnym apostolstwie, nie mogłabym mieć jeszcze ściślejszej więzi z Betanią.
Uzyskałam na to zgodę 8 grudnia tego samego roku (1932).


W 1932 Michelina poświęca się Bogu, dzieląc z siostrami duchowość Miłości Nieskończonej zobowiązuje się do życia radami ewangelicznymi w świecie, pozostając w swojej rodzinie naturalnej, kontynuując swoją pracę zawodową i działalność apostolską. Pan udziela jej daru doświadczenia życia w świeckiej konsekracji, przygotowując ją do szczególnej misji.
Poprzez Provida Mater i Primo Feliciter Kosciół, właśnie w tym okresie, uznaje oficjalnie, że jest możliwa pełna konsekracja Bogu u osób, które wybierają pozostawanie w świecie, by nieść mu Boga.
Latem 1948 Vera Dalmasso prosi Przełożoną Generalną, Matkę Małgorzatę Marię Paolę Agnellet, aby powołała do życia grupę konsekrowanych świeckich spośród Wiernych Przyjaciółek Betanii.
8 grudnia 1948 Michelina i jej siedem towarzyszek rozpoczynają przygodę Instytutu Świeckiego Misjonarek Miłości Nieskończonej?
Opiekę duchową nad wspólnotą Biskup powierza bp Paolo Agrano.
Pan pokazuje, że błogosławi tę nową rodzinę dając jej entuzjastyczne powołania.
Michelina pozostawia pracę zawodową, żeby poświęcić się całkowicie formacji, spotkaniom i wizytom w różnych grupach. Razem z bp Agrano prowadzi grupę w konsekwencji i jedności zamierzeń ku ważnym celom: otwarciu domu Caritas, zatwierdzenia Instytutu na prawie diecezjalnym, zatwierdzeniu nowych Konstytucji. Przez 30 lat ?do 1978 roku pełni funkcję Odpowiedzialnej. Z ogromną miłością i całkowitym oddaniem służyli rodzinie misyjnej, Dziełu Miłości Nieskończonej, Kościołowi - do końca.
Odchodzi do Pana 17 sierpnia 1995 roku.

Biskup Pier Giorgio Debernardi wspomina:

"Swoje ostanie lata przeżyła w ciszy i na modlitwie, czerpiąc radość ze spotkań z ludźmi, którzy chcieli dzielić jej zwyczajne życie, pełne intensywnej lektury Pisma Świętego i inicjatyw miłosierdzia".


Michelina pozostanie zawsze dla każdej Misjonarki stałym punktem odniesienia - także poprzez jej cenne pisma - i wiarygodnym świadkiem miłości Boga do każdego stworzenia.
Dzisiaj, z niezmierną wdzięcznością przyjmujemy w całości charyzmat, który Michelina i wiele innych Misjonarek przeżywało, ubogacało i w końcu przekazało go nam.
Gdy chodzi o nas,  również i zobowiązujemy się do:

  • życia tym darem w wierności Duchowi Świętemu i człowiekowi dziś,
  • aktualizowania go w historii,
  • wprowadzania go w kulturę środowiska i kraju, w jakim żyjemy,
  • przekazania go nowym pokoleniom, które Pan zechce powołać do Świeckości Konsekrowanej według duchowości Miłości Nieskończonej.

 

 

Co nas wyróżnia

Instytut Świecki Misjonarek Miłości Nieskończonej narodził się jako ostatni z czterech gałęzi Dzieła. Przyjął Duchowość Dzieła Miłości Nieskończonej.
Należąc do jednej rodziny "Dzieła Miłości Nieskończonej" realizujemy tę samą duchowość zgodnie z Aktem Konsekracji Bogu (Atto di Consacrazione) jako Miłości Nieskończonej. Ów akt jest jednocześnie modlitwą pochwalną na cześć Boga, adoracją, wyznaniem wiary i podjęciem apostolatu, ze szczególnym poświęceniem się kapłaństwu służebnemu.


Akt poświęcenia się/konsekracji/ Bogu Miłości Nieskończonej


Uwielbiam Cię w Synu Jednorodzonym,
Mądrości Przedwiecznej,
Słowie Ojca, przez które wszystko się stało,
a które wcieliło się w łonie Maryi Dziewicy w pełni czasów,
w Jezusie Chrystusie, Odkupicielu i Królu.


    Uwielbiam Cię w Duchu Świętym,
        który jest Miłością wzajemną Ojca i Syna,
  w którym jest światło, moc i płodność.


Uwielbiam Cię Miłości Nieskończona,
ukryta we wszystkich tajemnicach naszej wiary,
promieniejąca w Eucharystii, wylewająca się na Kalwarii,
ożywiająca Kościół święty za pośrednictwem sakramentów - kanałów łaski.


        Uwielbiam Cię, o Miłości Nieskończona
        w bijącym Sercu Chrystusa,
        Twoim niepojętym tabernakulum i Tobie się poświęcam


Oddaję się Tobie bez obawy, z całą pełnią mej woli;
weź moją istotę w posiadanie, przeniknij ją całkowicie.


    Jestem wprawdzie tylko nicością,
   niezdolną by służyć Tobie, to prawda.
   Ty jednak Miłości Nieskończona tę nicość ożywiłaś
    i pociągasz ku Sobie.


Oto więc jestem, o Jezu,
by prowadzić Twe Dzieło Miłości i ? o ile tylko zdołam-
 szerzyć w duszach Twoich kapłanów,
a przez nich w całym świecie,
poznanie Twego nieskończonego miłosierdzia
oraz niewypowiedzianej tkliwości i słodyczy Twego Serca.


    Pragnę spełnić Twą wolę za wszelką cenę,
    aż do wylania krwi,
    jeśli moja krew mogłaby być godna przelania
   na Twoją chwałę.


O Maryjo, Dziewico Niepokalana,
którą Miłość Nieskończona obdarzyła płodnością,
oddaję się i poświęcam przez Twoje Serce dziewicze
Miłości Nieskończonej.


    Wyjednaj mi, bym był pokorny i wierny,
    i abym oddał się bez zastrzeżeń sprawom
    Jezusa Chrystusa,
    Twego Syna uwielbienia godnego
     i na chwałę Jego Najświętszego Serca. Amen.

 



          Powołanie do całkowitego poświęcenia
 życia Bogu jest Jego bezinteresownym darem
/Konstytucje §65/

Formacja

Formacja rozpoczyna się razem z powołaniem nas przez Boga do naśladowania Chrystusa  w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie oraz z podjęciem decyzji,  że każda z nas będzie żyła i świadczyła, pod działaniem Ducha Świętego, o Miłości Nieskończonej Boga wobec każdego człowieka.
Jest to droga dojrzewania ludzkiego i chrześcijańskiego, która trwa przez całe życie.
Jest to proces rozwoju, który przechodzi się i osobowo w kierunku pełnego o harmonijnego wzrastania osobowego, w postępującym upodobnianiu się do Jezusa Chrystusa.
Wymaga to dynamiki ciągłego nawracania się, wierności charyzmatowi, umiejętności  przyjmowania wskazówek i ubogacania go przeżywaniem osobistym i wspólnotowym, w nieustannej konfrontacji z Ewangelią oraz z historią, odczytywanymi w świetle Konstytucji.
Nasze Konstytucje przewidują etapy formacji:

  • poszukiwania
  • orientacja - jeden rok;  
  • pierwsza formacja - trzy lata, które przygotowują do czasowej profesji rad ewangelicznych i włączenia do Instytutu;
  • formacja pośrednia - sześć lat, przygotowująca do "tak na zawsze" i  definitywne włączenie do Instytutu.
  • Formacja permanentna

Gdy chodzi o formację początkową można jej zadania sprowadzić do następujących:

  • poznawanie własnych możliwości i ograniczeń;
  • odkrywanie życia, jako daru miłości;
  • poznawanie i doświadczanie Boga jako Ojca kochanego i kochającego;
  • umacnianie podstaw życia chrześcijańskiego;
  • poznawanie i przyjęcie charyzmatu świeckości konsekrowanej
  • poznawanie i pogłębianie duchowości Miłości Nieskończonej;
  • oparcie swego życia na modlitwie i sakramentach świętych;
  • rozwijanie zdolności słuchania, dialogu,  poszukiwania i rewizji życia;
  • uzdalnianie się do wspinania się wzwyż
  • podejmowanie misjonarskiego trybu życia w świecie i dla świata, w stylu  świeckości konsekrowanej
  • dążenie do świętości z pragnieniem  pełnego upodobnienia się do Chrystusa.

Każda misjonarka powinna podjąć jako pierwsza, odpowiedzialność za własną drogę formacji.
 
 W formacji opieramy się na:

  • Słowie Bożym
  • Dokumentach Kościoła
  • dokumentach o Instytutach Świeckich
  • na pismach Matki Małgorzaty Claret de la Touche

    W formacji pomagają nam comiesięczne dni skupienia i coroczne 8- dniowe rekolekcje zamknięte a także spotkania braterskie. Co dwa miesiące otrzymujemy do wspólnotowego i indywidualnego rozważania biuletyn "Finestra"/Okno/ opracowywany przez Radę Generalną Instytutu z Włoch.  W łączności z całym Kościołem odmawiamy codziennie Jutrznię i Nieszpory. Staramy się, aby centrum naszego życia stanowiła Eucharystia "Źródło i szczyt, do którego zmierza cała działalność Kościoła i z którego czerpie całą swoją energię" (SC 10), "źródło i moc całego życia konsekrowanego" (KPK 719, par. 2).

 


Kontakt


W Polsce:

kom. 783 487 395 Jolanta
    kom. 501 147 775
 e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
       e-mail:   Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
        
We Włoszech:

Istituto Secolare Missionarie dell' Amore Infinito
Via  Lamarmora, 31
10030 Vische - TO-
Italia
e-mail:   Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.


 



Opracowania, publikacje w języku polskim


1. Matka Ludwika Małgorzata Claret de la Touche, Najświętsze Serce Jezusa a kapłaństwo, Wydanie I, Jasna Góra 1938; Wydanie II, Poznań 1958, Pallottinum;
2. Siewcy Miłości- Dzieje duchowości Służebnicy Bożej M. Ludwiki Małgorzaty de la Touche wybrane i komentowane przez ks. Rodolio Reviglio, Kraków 1992;
3. Eugenio Valentini SDB, Orędzie Miłości Nieskończonej w duchowości kapłańskiej, Kraków 1998, Wydawnictwo oo. Karmelitów Bosych;
4. Zeszyty Dzieła Miłości Nieskończonej: Za nimi proszę, Zeszyt 1; Nadzieją świata jest miłość,   Zeszyt 3; Matka Małgorzata od Najświętszego Serca Reynaud, Zeszyt 5;  Ojcze, uświęć ich w prawdzie, Zeszyt 6; Kapłani według Serca Jezusowego, Zeszyt 10; Uwierzyliśmy miłości, Zeszyt 11, Cieszcie się i radujcie, Zeszyt 14, Kraków 1993, Poligrafia Inspektoratu Towarzystwa Salezjańskiego;
5. Paolo Redi Mam słońce w duszy; Matka Ludwika Małgorzata Claret de la Touche, Przekład: ks. Lucjan Balter  SAC,  Betania NS Vische(To) 2010;
    Wszystkie pozycje (oprócz pierwszej) są dostępne ? kontaktując się na podane adresy w Polsce.

 



Przemówienie Ojca Świętego Jana Pawła II
z okazji 50- lecia
Instytutu Świeckiego Misjonarek Miłości Nieskończonej

Castel Gandolfo, 4 września 1998 r.


Najdroższe  Misjonarki Miłości Nieskończonej!
1. Cieszę się z Waszego przybycia na to spotkanie, którego pragnęłyście z okazji 50 rocznicy fundacji Waszego Instytutu Świeckiego. Do każdej z Was zwracam się z moim serdecznym pozdrowieniem, w sposób szczególny zwracam się z braterskim słowem do Ks. Biskupa Ligi Bettazzi, który Wam towarzyszy. Sprawiedliwe jest to, że chciał on być tutaj obecny razem z wami, Biskup Kościoła partykularnego na terenie którego został założony ten Instytut, czyli w Diecezji Ivrea. Na tej ziemi, rzeczywiście użyźnionej na początku tego wieku świadectwem życia sługi Bożej Matki Ludwiki Małgorzaty Claret de la Touche, od której bierze korzenie Dzieło Miłości Nieskończonej, w zagłębiu którego narodziła się wasza rodzina. Uzyskał on /Instytut/ prawa diecezjalne w 1972 r., następnie został przeze mnie zaaprobowany dla całego Kościoła. Teraz jest on rzeczywiście obecny w różnych częściach świata.   
  Zasadnicza    intencja z którą chcecie celebrować ten jubileusz jest z pewnością dziękczynna za otrzymane łaski i jestem szczęśliwy, że do tej intencji mogę się przyłączyć.
2. Obecnie przeżywamy rok, najdroższe siostry, w całości poświęcony Duchowi Świętemu. Czy nie należy więc rozpoznać głębiej tę zbieżność, ten fakt, że Wy celebrujecie 50-lecie Instytutu w roku Ducha Świętego? Rzeczywiście dzięki Duchowi Świętemu, i w Duchu Świętym możemy powiedzieć: "Bóg jest Miłością" /1J 4,8/, potwierdzenie tego, że jest On zarodkiem niewyczerpanego źródła waszej duchowości. Kto objawia ludziom tę zasadniczą prawdę ewangeliczną, syntezę całej wiary chrześcijańskiej, jeśli nie Ten, który "przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego" /1 Kor 2,10/ i przypomina uczniom to wszystko, czego nauczał Chrystus /por. J 14,26/?
    "Można powiedzieć, iż w Duchu Świętym życie wewnętrzne Trójjedynego Boga staje się całkowitym darem, wymianą wzajemnej miłości pomiędzy Osobami Boskimi, i że przez Ducha Świętego Bóg bytuje "na sposób" daru. Duch Święty jest osobowym wyrazem tego obdarowywania się, tego bycia Miłością. Jest Osobą ? Miłością, jest Osobą ? Darem /Dominum et Vivificantem,10/.
3. Kościół istnieje i posyła na świat, aby głosić tę prawdę, źródło zbawienia i nadzieję dla wszystkich ludzi: "Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne" /J 3,16/. Orędzie chrześcijańskiej miłości, tak jak to objawił Chrystus Pan i przekazał Kościołowi, nie może być głoszone, jeśli nie jest świadectwem. Cały Kościół, w doskonałości i różności swoich członków jest zobowiązany do dzieła ewangelizacji, której Duch Święty jest głównym sprawcą /por.TMA,45/.
    "Duch Święty, przedziwny twórca różnorakich charyzmatów, wzbudził w naszych czasach nowe formy życia konsekrowanego, pragnąc jak gdyby odpowiedzieć zgodnie z opatrznościowym zamysłem na nowe potrzeby, jakie Kościół napotyka dziś w pełnieniu swojej misji w świecie. Przychodzą tu na myśl przede wszystkim Instytuty Świeckie, których członkowie pragną przeżywać swoją konsekrację Bogu w świecie poprzez praktykę rad ewangelicznych /Vita Consecrata, 10/, do takiego życia Pan wezwał także Was, drogie siostry.
Z tego powodu jesteście  "zaczynem mądrości i świadkami łaski" w wewnętrznym życiu Kościoła, w życiu zawodowym i społecznym, poprzez Waszą "specyficzną syntezę konsekracji i świeckości, zamierzając przepajać społeczeństwo nowymi energiami Królestwa Chrystusowego" /VC,10/. Zachęcam Was także, abyście kontynuowały cenną służbę na rzecz kapłanów, dzięki modlitwie i współpracy.
Kontemplując wspaniałą figurę Najświętszej Maryi, w której każdy stan życia w Kościele rozpoznaje własny doskonały wzór, możemy także dostrzec ślady świeckości ewangelicznej żeńskiej. Duch Święty, który prowadzi do pełni Prawdy, niechaj przewodzi każdej z Was i całemu Instytutowi zawierzając się Maryi Pannie, żeby być zawsze lepszymi i gorliwszymi Misjonarkami Miłości Nieskończonej Boga"
Niechaj na tej drodze towarzyszy Wam Błogosławieństwo Boże, którego z serca Wam udzielam.            
Jan Paweł II
 

 

Modlitwa Micheliny

Myśmy poznali i uwierzyli miłości,
jaką Bóg ma ku nam.
Bóg jest miłością:
kto trwa w miłości, trwa w Bogu,
a Bóg trwa w nim. (1J 4,16)
     O Jezu wierzę w Ciebie, Boże i człowieku, i dziękuję Ci za to, że objawiłeś się mojej duszy, i że wezwałeś mnie, abym należała zupełnie do Ciebie.
Proszę Cię, abym umiała uczynić Ciebie całym moim życiem, nie tylko w słowach ale i w czynach, bym mogła z całą szczerością powiedzieć, że tylko Ty mi wystarczysz!
Spraw, abym umiała wejść z Tobą w relację wiary i miłości, która stworzy między mną a Tobą relację czułej intymności, relację między osobą a osobą.
Bądź Tym, który wypełnia każdą pustkę we mnie, każde moje pragnienia, każde moje oczekiwanie. Ty, który zaspokajasz moje pragnienie miłości, Ty, który jesteś zapłatą za wszystkie moje trudy, Ty , który jesteś odpoczynkiem w zmęczeniu i zmaganiu.
Udziel mi tej łaski, abym nie oczekiwała pochwały ze strony innych, ani nie oczekiwała  ludzkiego wsparcia. Daj mi zdolność życia tylko dla Ciebie, bez zatrzymywania się na głosy, które wzywają mnie w ciągu mojego życia, bez oglądania się wstecz, bez rozleniwiającego opóźniania, bez zwracania uwagi na moje zmęczenie. I także jeśli Ty się ukryjesz i zamilkniesz, spraw, by nie zmalała moja wiara i moja miłość, abym rozpoznała Twoją dłoń, a nie liczyła na siebie samą. W tym dziele Twojego miłosierdzia i miłości ofiaruję siebie samą z ogromną ufnością, prosząc Cię, byś czynił to czego ja nie umiem czynić. Spraw, by wszystkie moje oczekiwania i moje zdolności zostały zabrane, bym mogła wszystkie moje pragnienia i talenty ukierunkować tylko na Ciebie. Jezu masz pełne prawo do mojej wiary i całej mojej miłości. Pociągnij mnie do siebie, rozkochaj mnie w sobie i pozyskaj mnie całą.
Jezu, wierzę, ale Ty przymnóż mi wiary.
Jezu, kocham Ciebie, ale Ty przymnóż mi miłości.