"Trójca Przenajświętsza spojrzawszy na biedną ludzkość, która w swoim buncie przeciw Bogu zmierza na manowce, podejmuje decyzję o jej zbawieniu.

Faciamus redemptionem hominum! W tym akcie niewysłowionej miłości i miłosierdzia spójrzmy na Słowo, które wpatrzone w Ojca wypowiada swoje „Ecce venio, Pater, ut faciam voluntatem tuam!”.

Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami! Zwróćcie uwagę, że Słowo wcielając się, nie wychodzi z łona Ojca, a jednak w Credo mówimy: Propter nos homines et propter nostram salutem descendit de coelis, discese dal cielo!

Zmierzcie niezwykłą głębię tych słów: umysł ich nie pojmuje, ale musimy nieustannie prosić i otrzymać łaskę zgłębienia tych słów, na ile to możliwe. Jest ona wyrazem oderwania dokonanego przez Chrystusa: od boskiej szczęśliwości w niebie do męki w wieku 33 lat, które wszystkie były naznaczone krzyżem i męczeństwem, od Betlejem po Kalwarię. Oderwanie podkreśla fakt, że Pan i właściciel wszystkiego egenus pro nobis factus est... formam servi accipiens... factus oboediens usque ad mortem" (List G. Lazzatiego na Boże Narodzenie).