Świecka osoba konsekrowana w Instytucie Chrystusa Króla żyje w pełni zanurzona w świecie, lecz jej życie całkowicie przynależy do Boga. Nie nosi habitu, nie mieszka w klasztorze, ale w swoim mieszkaniu, pracując zawodowo i działając w społeczeństwie. Jak podkreślał prof. Giuseppe Lazzati, założyciel Instytutu, osoba taka ma być „światłem świata i solą ziemi”, chrześcijaninem konsekrowanym, który niesie Chrystusa w codzienność życia świeckiego.

Jej misją jest uświęcanie świata od wewnątrz poprzez modlitwę, świadectwo, samotność przenikniętą obecnością Boga oraz nieustanną formację duchową.

Lazzati widział w osobie świeckiej konsekrowanej „osobę całkowicie oddaną Bogu, ale w pełni zanurzoną w realnym świecie: nauczyciela, lekarza, urzędnika, artystę – człowieka czynu i wiary, który przemienia kulturę, społeczeństwo i historię Ewangelią.” Jej droga to droga cicha, ale niezwykle owocna – droga świętości realizowana nie przez ucieczkę od świata, lecz przez jego wewnętrzne przeobrażanie.

Poniższy tekst ukazuje codzienność świeckiej osoby konsekrowanej – opartą na modlitwie, pracy, świadectwie, samotności w Jezusie i ciągłej formacji – ilustrowaną cytatami z Pisma Świętego, słowami świętych i inspirowaną wizją prof. Lazzatiego.

 

  1. Modlitwa jako fundament życia osoby konsekrowanej

Modlitwa jest sercem każdego dnia. Świecka osoba konsekrowana podejmuje różne formy modlitwy:

  • Codzienna Msza Święta – o ile to możliwe, uczestnictwo w Eucharystii stanowi centralny moment dnia.
    📖 „Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę” (J 15,4)
    „Jeśli nie możesz iść na Mszę Świętą, ofiaruj się Jezusowi w duchu. Komunia duchowa napełnia duszę łaskami jak Komunia sakramentalna.” – św. Jan Maria Vianney
  • Adoracja Najświętszego Sakramentu – regularna, choć czasem krótka, obecność przed Jezusem eucharystycznym, nawet w ciszy.
    📖 „Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni aż do skończenia świata” (Mt 28,20)
    „Spędzaj czas przed Najświętszym Sakramentem, a znajdziesz w Nim siłę i światło.” – św. Matka Teresa z Kalkuty
  • Modlitwa osobista i medytacja – rozważanie Słowa Bożego, modlitwa brewiarzowa, modlitwa różańcowa – wszystko to buduje żywą relację z Chrystusem.
    📖 „Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce” (Ps 119,105)
    „Modlitwa to oddech duszy. Bez niej dusza umiera.” – św. Ojciec Pio
  • Ofiarowanie dnia – poranna modlitwa ofiarowania pracy, obowiązków, spotkań Bogu.
    📖 „Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi” (Kol 3,23)

 

  1. Praca w środowisku lokalnym, praca zawodowa

Świecka osoba konsekrowana normalnie pracuje zawodowo, często w świeckich miejscach: szkołach, urzędach, służbie zdrowia, biznesie czy mediach. Przez tę obecność:

  • Przenika świat Ewangelią – bez afiszowania się, ale przez styl życia, uczciwość, szacunek wobec innych, cierpliwość.
    📖 „Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego” (Mt 5,16)
    „Głoście Ewangelię zawsze, a jeśli trzeba – również słowami.” – św. Franciszek z Asyżu
  • Służy lokalnej społeczności – angażuje się też chętnie w działania parafialne, wolontariat, pomoc potrzebującym.
    📖 „Wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie” (Jk 2,17)
    „Nie możemy czynić wielkich rzeczy – tylko małe z wielką miłością.” – św. Matka Teresa z Kalkuty
  • Praca zawodowa jest traktowana jako przestrzeń misji.
    📖 „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15)
  1. Dawanie świadectwa życia Ewangelią w codzienności

Życie świeckiej osoby konsekrowanej to ciche, ale mocne świadectwo:

  • Ubiór i sposób bycia – skromność, prostota, elegancja bez przepychu.
    📖 „Niech wasza ozdoba będzie [...] ukrytym wewnętrznym człowiekiem” (1 P 3,3–4)
  • Sposób traktowania ludzi – z szacunkiem, bezinteresownością, bez oceniania.
    📖 „Wszystko, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie” (Mt 7,12)
  • Życie według rad ewangelicznych (czystość, ubóstwo, posłuszeństwo) – realizowane w codziennych warunkach życia świeckiego, ale w duchu całkowitego oddania Bogu.
    📖 „Kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie” (Mk 8,34)
    „Czystość jest wolnością. Człowiek czysty patrzy jasno, myśli jasno, kocha jasno.” – św. Jan Paweł II

 

  1. Samotność osoby konsekrowanej oparta na relacji z Jezusem

Choć osoba ta żyje samotnie (nie zakłada rodziny), nie jest samotna w sensie duchowym:

  • Relacja z Jezusem jest źródłem spełnienia i radości.
    📖 „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie” (Ps 23,1)
  • Samotność staje się miejscem spotkania z Bogiem, a nie pustką.
    📖 „Oto prowadzę ją na pustynię i przemówię do jej serca” (Oz 2,16)
    „W ciszy serca Bóg przemawia.” – św. Matka Teresa
  • Utrzymuje zdrowe relacje z innymi, ale zachowuje wewnętrzną rezerwę i głębię, wynikającą z konsekracji.
    📖 „Żyjąc w świecie, ale nie będąc ze świata” (por. J 17,14–16)

 

  1. Formacja ciągła w Instytucie

Stała formacja duchowa jest nieodzowna:

  • Tygodniowe rekolekcje raz w roku – czas całkowitego skupienia i odnowy duchowej.
    📖 „Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco” (Mk 6,31)
  • Comiesięczne dni skupienia – regularny kontakt z duchowością Instytutu i wspólnotą.
    „Czas poświęcony Bogu nigdy nie jest czasem straconym.” – św. Jan Paweł II
  • Formacja własna – lektura duchowa, medytacja, samodyscyplina w rozwoju wiary.
    📖 „Nie bierzcie wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu” (Rz 12,2)
  • Spowiedź i kierownictwo duchowe – pomoc w rozeznawaniu i trwaniu w wierności powołaniu.
    „Spowiedź jest kąpielą duszy. Trzeba ją czynić często i dobrze.” – św. Jan Maria Vianney

 

Podsumowanie

Prof. Giuseppe Lazzati mawiał, że osoba świecka konsekrowana jest „z serca Kościoła – w sercu świata”. Jej życie jest dowodem na to, że świętość nie jest zarezerwowana dla klasztorów, lecz może – i powinna – rozkwitać na ulicach miast, w szkołach, biurach, szpitalach, rodzinach i wspólnotach.

Codzienność takiej osoby to nieustanna modlitwa w działaniu i działanie z modlitwą w sercu. Dzięki formacji duchowej, Eucharystii, świadectwu życia i osobistej relacji z Chrystusem, jest ona zdolna nie tylko trwać w wierności powołaniu, ale również kształtować otaczający świat w duchu Ewangelii. Jej samotność staje się miejscem zjednoczenia z Bogiem, a praca – przestrzenią głoszenia Dobrej Nowiny.

Jak pisał Lazzati:
„Świecki konsekrowany żyje pośród świata jako zaczyn – cichy, ale przemieniający; jako człowiek modlitwy wśród ludzi działania; jako prorok nadziei w społeczeństwie znużonym i podzielonym.”
To właśnie ta duchowość i misja wpisują się w głęboką tożsamość Świeckiego Instytutu Chrystusa Króla – wspólnoty, która formuje serca oddane całkowicie Bogu w pełnym zaangażowaniu dla świata.

Czy słyszysz cichy głos w sercu, który wzywa Cię do czegoś więcej?
Żyjesz w świecie – pracujesz, masz obowiązki, relacje – ale w głębi duszy pragniesz życia całkowicie oddanego Chrystusowi?

Możliwe, że Pan zaprasza Cię do drogi życia konsekrowanego w świecie, jako świecki mężczyzna konsekrowany w Instytucie Chrystusa Króla – wspólnocie mężczyzn, którzy składają śluby czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, zachowując jednocześnie świecki styl życia, pracując zawodowo i mieszkając we własnym środowisku.

Jak pisał założyciel naszego Instytutu, prof. Giuseppe Lazzati:

„Świecki konsekrowany to chrześcijanin, który żyje w świecie z całkowitym oddaniem Bogu, przemieniając go od wewnątrz światłem Ewangelii.”

Jeśli chcesz:

  • żyć głęboką relacją z Chrystusem,
  • służyć Kościołowi i światu w codzienności,
  • łączyć modlitwę z pracą zawodową,
  • odnaleźć sens samotności w Bogu,
  • trwać w duchowej formacji i wspólnocie...

...rozważ powołanie do Instytutu Świeckiego Chrystusa Króla.

Skontaktuj się z nami – napisz do nas:
📧 Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Odpowiemy, pomożemy Ci rozeznać, podzielimy się naszym doświadczeniem i duchowością.
Nie jesteś sam – może to właśnie Chrystus czeka na Twoje „tak”.

 

Przemek ze Świeckiego Instytutu Chrystusa Króla

 

Bibliografia

  1. Lazzati, Giuseppe, La dignità del laico. Scritti scelti sull’apostolato dei laici, Edizioni Vita e Pensiero, Milano 1991.
  2. Lazzati, Giuseppe, Per una presenza cristiana nel mondo, Edizioni AVE, Roma 1980.
  3. Lazzati, Giuseppe, Il laico nella Chiesa e nel mondo, Edizioni Studium, Roma 1975.
  4. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2008.
  5. Jan Paweł II, Christifideles Laici, adhortacja apostolska o powołaniu i misji świeckich w Kościele i w świecie, Watykan 1988.
  6. Kongregacja ds. Instytutów Życia Konsekrowanego, Świeccy konsekrowani w świecie, Watykan 1983.
  7. Katechizm Kościoła Katolickiego, Pallottinum, Poznań 2002.
  8. Żurek, Andrzej, Życie konsekrowane w świecie. Świeckie instytuty konsekrowane w Kościele, Wydawnictwo Homo Dei, Kraków 2011.
  9. Jeżyna, Krzysztof, Teologia życia konsekrowanego, Wyd. UKSW, Warszawa 2004.
  10. Św. Jan Paweł II, Veritatis Splendor, Watykan 1993.
  11. Św. Jan Maria Vianney, Myśli i modlitwy, Wydawnictwo AA, Kraków 2010.
  12. Św. Matka Teresa z Kalkuty, Zgłodniały jestem – rozważania i modlitwy, Wydawnictwo PROMIC, Warszawa 2004.
  13. Św. Franciszek z Asyżu, Napomnienia, tłum. L. Kuczkowski, Kraków 2000.
  14. Pio z Pietrelciny, Listy, Wydawnictwo Serafin, Kraków 2001.

 

 

Netografia

  1. https://www.vatican.va – oficjalna strona Stolicy Apostolskiej
  2. https://brewiarz.pl – Liturgia godzin online
  3. https://opoka.org.pl – portal katolicki zawierający dokumenty Kościoła
  4. https://deon.pl – artykuły o duchowości i powołaniu świeckich
  5. https://katolik.pl – serwis formacyjny i modlitewny